Rolniczki iridowe 3 cm, 6 sztuk

Rolniczki są wykonane najczęściej z metalu, z jednego kawałka cienkiego blachy. Mają przynajmniej kulisty, czasami spłaszczony kształt, innym razem podobę wydłużonego owocu. Jeśli są spasowane z dwóch półkul, mają po obwodzie plastikowy pas. Zwykle mają okrągły otwór, a po przeciwnej stronie uszko do zawieszenia. Mogą mieć przecięte podłużne rysy. Wewnątrz zawierają najczęściej metalową kulkę, krótką metalową tyczkę, lub także metalowe sprzączki. W starszych czasach i u prymitywnych plemion używano ich do suchych owoców, wkładając nasiona lub pestki.

Rolniczki mają szerokie możliwości użycia, wykorzystuje się je jako:

- akustyczny dodatek do uprzęży ciągniętych koni, ale i ozdobna część ich chomutów (na przykład rosyjska trojka)
- do płoszenia ptaków w sokolnictwie jako pomoc przy szkoleniu drapieżników, na psach i kotach obrożach
- akustyczny dodatek do odzieży lub dodatek obuwia, z zmienną rolą w różnych historycznych epokach, na przykład w średniowieczu:

- modny strój z naszytymi rzędami rolniček na rękawach
- modna obuwie z rolnička na zakrzywionym czubku
- część ludowego stroju

- odznaka zawodowa, stanowa lub społeczna przynależności nosiciela, lub część jego ceremonialnych insygniów:

- na czapce dworskich błaznów lub ogólnych błaznów, na teatrze Kašpárkovy rolnički
- strój dworskiego kapelmistrza, dworzanina, itp.
- strój oznaczający niewidomego

- instrumenty perkusyjne, zwykle w większej ilości, część tamburyny lub vozembouchu, tańsza alternatywa dla małych "klasycznych" dzwonów

Pochodzenie i historia rolniček nie jest jednoznacznie wyjaśniona. Pochodzą zarówno z europejskich archeologicznych znalezisk epoki brązu i z celtyckich przedmiotów ceremonialnych, jak i z kultur pozaeuropejskich, z Chin, a także z Afryki i Indii, gdzie nawleczone na sznurki umieszczano na kostkach tancerzy. W nowożytnej historii w Europie i w Ameryce Północnej łączone są z Bożym Narodzeniem.

Rolniczki często służą jako instrument muzyczny.

Rolniczki iridowe 3 cm, 6 sztuk