Apotheke Natur Imbir i owoce rokitnika herbata wspomagająca trawienie, oddychanie i samopoczucie psychiczne 20 x 2 g

Jeśli coś na Ciebie leży, to nie jest tu byle jaki cudowny lek, ale prawdziwa herbata z imbirem i rokitnikiem od czeskiego producenta Apotheke. Łagodna kombinacja kwaśnego rokitnika i delikatnie pikantnego smaku egzotycznego imbiru.

• imbir ma działanie antybakteryjne i przeciwzapalne
• wspomaga przy nudnościach związanych z ciążą, podróżami i chorobą lokomocyjną
• łagodzi kaszel i chrypkę. Obniża cholesterol, stymuluje krążenie krwi i wspomaga redukcję wagi
• spowalnia rozwój niektórych rodzajów nowotworów.

Imbir lekarski (prawdziwy, pospolity; Zingiber officinale) jest rośliną wieloletnią. Ma kwiaty w kolorze różowym lub żółtym. Korzenie pozyskuje się z kłącza (czasami błędnie podawane jako korzeń). Nie wiadomo, skąd imbir dokładnie pochodzi. Czasami podaje się, że był najpierw uprawiany na południu Chin, skąd przeniknął do Indii. Z całą pewnością możemy powiedzieć, że w Indiach i Chinach jest stosowany już od ponad trzech tysięcy lat. Z tych obszarów prawdopodobnie dzięki fenickim żeglarzom rozprzestrzenił się do krajów Bliskiego Wschodu i w okolice Morza Śródziemnego. Był znany także w starożytnej Grecji, Rzymie i Egipcie, gdzie był stosowany jak dziś – do zup, do mięsa drobiowego lub jako dodatek do potraw z roślin strączkowych. Na kontynent afrykański tę roślinę przywieźli Portugalczycy, a do Ameryki Południowej w XVI wieku sprowadzili Hiszpanie.

Jest niezbędnym składnikiem indyjskiej i chińskiej kuchni. Stosuje się go zarówno w potrawach słodkich, jak i słonych: w pieczywie imbirowym, gulaszach, pieczonym mięsie, ale także w piwie czy Lemoniadzie. Świeży, suszony, gotowany i marynowany działa korzystnie na zdrowie ludzi. W sklepach znany jest w różnych formach przygotowania jako imbir czarny (kłącza nieobrane) i imbir biały (kłącza obrane); w Japonii natomiast stosuje się imbir różowy (marynowane plasterki kłącza).

Najwyraźniejszym składnikiem smakowym jest olejek zawierający substancje aromatyczne, na przykład Zingiberen i małe ilości bisabolenu, które nadają imbirowi charakterystyczny zapach. Ostry i wyrazisty smak zawdzięcza gingerolowi, substancji o chemicznej strukturze podobnej do kapsaicyny (w ostrych paprykach i chili). Podczas gotowania gingerol przekształca się w Zingeron, który jest substancją aromatyczną wykorzystywaną w przemyśle spożywczym i przy produkcji perfum. Stosuje się go do poprawiania smaku dań z owoców morza oraz do odciążenia ciężkich potraw mięsnych z wieprzowiny lub kaczki. Wybitnie nadaje się szczególnie do przyprawiania słodkich potraw, najczęściej pierników i świątecznych słodyczy imbirowych.